Een daadkrachtig en solidair huisvestingsbeleid

Watermaal-Bosvoorde is een groene gemeente op mensenmaat, waar het goed om te leven is. Toch wordt wonen er steeds moeilijker. De huren zijn er duur en de woningen zijn vaak weinig aangepast aan de huidige levensomstandigheden. Er staan overigens 44.000 Brusselse huisgezinnen op de wachtlijsten voor sociale woningen en voor nieuwe kandidaten wordt de wachttijd geraamd op 10 jaar[1]. De vraag naar woningen in Brussel groeit dus voortdurend.

Onze gemeente beschikt over een sociale-woningenpark dat 18,5 % van de woningen in de gemeente vertegenwoordigt. Voor steeds meer jonge huisgezinnen, gezinnen met een bescheiden of gemiddeld inkomen, alsook minder jonge mensen wiens inkomen daalt (pensioen, tegenslagen) is de prijs van het vastgoed jammer genoeg een struikelblok. Voor Ecolo-Groen heeft de gemeente een essentiële rol te vervullen in het aanbod openbare, vanuit milieustandpunt hoogwaardige huisvesting. Ze moet vermijden dat er een huizenmarkt aan twee snelheden komt, enerzijds privéwoningen aan de marktprijs, die voor steeds meer mensen buiten bereik liggen, en anderzijds sociale woningen. Om te beantwoorden aan de stijgende noden hieraan, is de terbeschikkingstelling van nieuwe, financieel toegankelijke woningen dus onontbeerlijk. Dit kan echter alleen gebeuren op een goed te volgen ritme en mits een evenwicht tussen de noodzakelijke creatie van nieuwe woningen, het behoud van het groene karakter dat de charme van onze gemeente uitmaakt en de verbetering van collectieve infrastructuur en uitrusting.

Om sociale cohesie en solidariteit in de hand te werken wenst Ecolo-Groen projecten op te starten rond gemengde woningen, “samen-leefplekken” voor verschillende bevolkingsgroepen, alsook vormen te promoten van gegroepeerd en intergenerationeel wonen.

ONZE voorstellen

Woningen voor iedereen

  • De middelen van de Grondregie versterken om woningbouwprojecten te begeleiden, de capaciteit hebben om een groter aantal woningen optimaal te beheren en een beleid voor betaalbare huurprijzen steunen.
  • In het gemeentelijke woningenpark 20 % begeleide/gesuperviseerde woningen voorbehouden voor bijzondere kwetsbare doelgroepen.
  • De mogelijkheid nagaan om lichte woningen te zetten voor personen in bestaansonzekerheid (daklozen/illegalen).
  • Woningen creëren die geschikt zijn en in nieuwbouw helemaal aanpasbaar zijn voor personen met beperkte mobiliteit, alsook de noodzakelijke werkzaamheden ondersteunen om een zo groot mogelijk aantal bestaande woningen toegankelijk te maken.

Een huisvestingsplan voor de lange termijn

  • Een huisvestingsbeleid nastreven dat strookt met een langetermijnvisie voor het Aartshertogensquare: 1) het Aartshertogen-project doorvoeren (59 woningen + 1 gemeentelijke crèche met 42 bedden + 1 medisch centrum); 2) de eerste fase uitvoeren van het project Aartshertogen Noord-Giervalken (40 middelgrote woningen waaronder intergenerationeel wonen over 9 woningen, gemeenschapswonen voor licht gehandicapten over 16 woningen, alsook 15 klassieke woningen); 3) de mogelijkheid nagaan tot bijkomende ontwikkeling van huisvesting in de Aartshertogenwijk die kadert binnen een uit te werken bijzonder bestemmingsplan (BBP), in overleg met de inwo(o)n(st)ers, de toekomstige bewoners en Logis-Floréal.
  • De mogelijkheid nagaan om middelgrote woningen te bouwen op de parking van het station van Bosvoorde, terwijl er parking blijft onder de gebouwen. Ook meer werk maken van de biodiversiteit op de site (tuinen, omringende bomen, groendaken en groene gevels).
  • Daar waar er reeds concentraties van woningen zijn en tijdens de bouw van nieuwe woningen (bijv. Aartshertogen) zorgen voor winkels en diensten.
  • Een nieuw project doen rond middelgrote koopwoningen zoals in de Ottervangerstraat.
  • Het project omtrent de herbestemming van de Sint-Hubertuskerk naar woningen afmaken.

Bestaande gebouwen beter gebruiken

  • De bestaande gebouwen van de Grondregie verder blijven renoveren.
  • De herbestemming van kantoorgebouwen naar woningen, gegroepeerd wonen en infrastructuur die kan leiden tot meer sociale cohesie vergemakkelijken.
  • Gezamenlijk huren van een woning (appartement, niet opgedeelde eengezinswoning) toestaan en naar andere bevoegde instanties toe promoten, bijvoorbeeld bij de sociale woningen.
  • Opdelingen van grote woningen toelaten. Daarbij wel letten op het naleven van de bewoonbaarheidsnormen en op het behoud van de architecturale kenmerken.
  • De inwo(o)n(st)ers samenbrengen en ondersteunen en zo tot doeltreffende en aan elke woning aangepaste oplossingen komen die de energiefacturen doen dalen.
  • De doorvoering ondersteunen van de gewestelijke huurtoelage en eventuele andere steunmaatregelen van de overheid.
  • Het beleid ter bestrijding van leegstaande woningen in samenwerking met het Gewest voortzetten.
  • De mogelijkheden nagaan van openbare inbeheername van leegstaande goederen (woningen of kantoren) door met een bestaand Sociaal Immobiliënkantoor (SIKB) samen te werken of door een nieuwe structuur te creëren.
  • Met het oog op efficiëntere samenwerking regelmatig ontmoetingen rond huisvesting organiseren tussen alle actoren op het grondgebied: de gemeente, het OCMW, de sociale huisvestingsmaatschappijen, de Adviesraden van Huurders (ARHUU), het SIKB Delta.

[1] Bron: Brusselse Bond voor het Recht op Wonen (2015)